Tezy Izb Morskich dotyczące wypadków żeglarskich

Tezy te wyjaśniaja, na czym polega dobra praktyka morska

Wytłuszczone zostały tezy, które IMHO są najważniejsze.

jacht rok teza
Janosik 1975 Podjęcie starań o odnalezienie lub wydobycie wraka statku leży w zakresie kompetencji armatora nie zaś izby morskiej prowadzącej sprawę wypadku zatonięcia statku.
Janosik 1975 Polski Związek Żeglarski ze względu na bezpieczeństwo żeglugi jachtów morskich powinien w sposób wnikliwy sprawdzać zgodność zaplanowanej trasy jachtu z zasięgiem żeglugi określonej dla tego jachtu oraz uprawnieniami jego kapitana i załogi.
Otago 1976 Do podstawowych obowiązków kapitana jachtu należy działanie, mające na celu zorientowanie się w aktualnej i przewidywanej sytuacji meteorologicznej. Zaniedbanie tego obowiązku świadczy o braku kwalifikacji do pełnienia funkcji kapitana statku.
Bolko 1978 Powierzenie funkcji oficerskiej członkowi załogi nie posiadającemu wymaganych formalnych i praktycznych kwalifikacji jest rażącym zaniedbaniem kapitana jachtu, odpowiedzialnego za obsadzenie jachtu właściwą załogą.
Bolko 1978 Na okręgowych związkach żeglarskich, jaka organach uprawnionych do wystawiania zgłoszeń wyjścia jachtów, ciąży obowiązek sprawdzania kwalifikacji kapitana i członków załogi na planowaną trasę rejsu.
Bolko 1978 Rejs o charakterze stażowo- szkoleniowym nakłada na kapitana jachtu obowiązek dołożenia szczególnej staranności przy przygotowaniu rejsu jak i wykonywaniu wszystkich podstawowych czynności podczas jego trwania.
RaII 1979 Niedopuszczalne jest wychodzenie jachtu na morze, gdy prognoza pogody przewiduje przekroczenie dopuszczalnej siły wiatru dla danego typu jednostki.
RaII 1979 Niedopuszczalne jest zatajenie przed władzami administracji morskiej faktycznej liczby osób znajdujących się na statku, a w konsekwencji posiadanie listy załogi nie odpowiadającej stanowi faktycznemu.
Spaniel 2 1980 Doświadczenie wyniesione z długoletniej, prawidłowej praktyki morskiej powinno być wykorzystane przy prowadzeniu statku, lecz nie do podejmowania działań intuicyjnych z zaniechaniem wykonywania podstawowych czynności nawigacyjnych.
Pogoria 1981 Posługiwanie się mapą o zbyt małej skali, nie pokazującej wszystkich torów wodnych oraz znaków nawigacyjnych sprzeczne jest z dobrą praktyką morską, gdyż prawidłowe wykorzystanie wskazań radaru na oznakowanym torze wodnym nie jest możliwe bez jednoczesnego posługiwania się właściwą mapą, tj. najdokładniejszą dla danego akwenu
Pogoria 1981 Zaniedbanie obowiązku prowadzenia właściwej obserwacji radarowej oraz w wyniku niewłaściwej interpretacji wskazań radaru wykonanie wadliwego manewru polegającego na przejściu na lewą stronę oznakowanego toru wodnego przeznaczonego dla statków idących z przeciwnego kierunku i przez to doprowadzenie do zderzenia, stanowi rażące zaniedbanie dające podstawę do zastosowania sankcji pozbawienia prawa pełnienia dotychczasowej funkcji.
Pogoria 1981 Nie nadawanie wymaganego przez miejscowe przepisy sygnału mgłowego przez statek idący wąskim przejściem może być uznane za zaniedbanie mające związek przyczynowy z wypadkiem zderzenia.
Regaty 1981 Z żeglarstwem nierozerwalnie łączy się ryzyko, które jednak nie może przekraczać rozsądnych granic, przedkładania chęci uzyskania wyniku sportowego nad elementarne wymagania bezpieczeństwa oraz obowiązek dbałości o zdrowie i życie zawodników, zwłaszcza niepełnoletnich.
Regaty 1981 Organizator regat ma obowiązek wyznaczenia kierownika akcji ratowniczej oraz dokonania podziału trasy regat na akweny kontrolowane przez poszczególne łodzie ratownicze.
Regaty 1981 Na trenerze klubu spoczywa obowiązek sprawowania opieki nad zawodnikami swojego klubu przez cały czas pobytu na regatach. Podstawowym jego obowiązkiem jest dopilnowanie, aby zawodnicy w czasie regat zachowywali nakazane przepisami warunki bezpieczeństwa, w szczególności zawodnicy niepełnoletni skłonni do nadmiernej brawury.
Regaty 1981 Przebywanie zawodnika w wodzie o niskiej temperaturze przy niskiej temperaturze powietrza, nawet przez krótki okres czasu, połączone z przemoczeniem odzieży winno prowadzić do wycofania go z dalszego udziału w zawodach.
Zew Morza 1981 Sztormowanie jachtem bez żagli i z zatrzymanym silnikiem wymaga wprowadzenia jachtu na kurs prostopadły do kierunku wiatru i fali, wystarczającej przestrzeni na zawietrznej, właściwej stateczności juchtu, dostatecznie różnego okresu jego kołysań poprzecznych od rzeczywistego okresu fali, utrzymywania stałej gotowości do manewrów sterem i napędem głównym.
Zew Morza 1981 Brak na jachcie ważnej informacji o stateczności jest bezwzględną przeszkodą do wydania zaświadczenia klasyfikacyjnego oraz karty bezpieczeństwa.
Zew Morza 1981 Inspektor Polskiego Rejestru Statków nic jest uprawniony do odroczenia obowiązku przedłożenia informacji o stateczności do zatwierdzenia przez tę instytucję klasyfikacyjną.
Zew Morza 1981 Uprawnienie organu inspekcyjnego do przyjęcia, że stwierdzony w ważnych dokumentach PRS techniczny stan bezpieczeństwa statku odpowiada wymaganiom przepisów instytucji klasyfikacyjnej nie może być utożsamiany z prawem do bezkrytycznej oceny tych dokumentów, nie uwzględniającej odmiennego rzeczywistego stanu rzeczy i zaprzeczającej im treści innych dokumentów.
Tadeusz 1983 Dobór trasy rejsu powinien być uzależniony nie tylko od warunków określonych w karcie bezpieczeństwa i formalnych kwalifikacji członków załogi lecz także od właściwej kondycji morskiej i faktycznych kwalifikacji kapitana i załogi oraz dzielności morskiej samego jachtu.
Tadeusz 1983 Naruszenie elementarnych zasad dotyczących ratowania życia ludzkiego na morzu stanowi podstawę do zastosowania wobec kapitana sankcji pozbawienia prawa wykonywania funkcji na czas określony bądź na zawsze
Mokotów 1983 Zwykła praktyka morska wymaga, by przed wyjściem jachtu w rejs sprawdzić dewiację kompasów pomimo, że na jachcie znajduje się tabela dewiacji kompasów.
Euros 1984 Niestosowanie się do zaleceń locji oraz prowadzenie nawigacji na niewłaściwej mapie, w niebezpiecznym ujściu rzeki, stanowi niedopełnienie staranności sumiennego kapitana, a zarazem rażące zaniedbania.
Generał Zaruski 1984 Kierownik Ośrodka Szkolenia Żeglarskiego w przypadku stwierdzenie libacji alkoholowej na jachcie stojącym przy nabrzeżu użytkowanym przez Ośrodek obowiązany jest spowodować niezwłoczne jej zakończenie oraz wyciągnąć konsekwencje służbowe wobec uczestniczących w niej podległych mu pracowników.
Wojewoda Koszaliński 1984 Kapitan jachtu zmieniając podczas rejsu szkoleniowo-stażowego zaplanowaną trasę powinien mieć na uwadze umiejętności załogi i posiadane na jachcie mapy.
Wojewoda Koszaliński 1984 W razie znajdowania się na jachcie tylko mapy generalnej obejmującej zmienioną trasę rejsu kapitan zobowiązany jest w sposób wzmożony nadzorować nawigację prowadzona przez oficerów.
Rybitwa 1985 Rażącego błędu dopuszcza się kapitan jachtu przyjmujący, że minimalna rezerwa głębokości pod kilem jest wystarczająca do bezpiecznej żeglugi w pogarszających się warunkach hydrometeorologicznych
Mefisto 1985 Każdy członek załogi jachtu powinien liczyć się z możliwością nagłego przerzucenia bomu grotu oraz unikać grożącego niebezpieczeństwa uderzenia bomem, postępując zgodnie z pkt 103 regulaminu służby jachtowej PZŻ.
Smuga Cienia 1985 Rzetelna i wnikliwa inspekcja statku powinna doprowadzić do ujawnienia istotnych zmian bądź braków w jego wyposażeniu w urządzenia podlegające nadzorowi instytucji klasyfikacyjnej.
Smuga Cienia 1985 Zaniedbanie armatora bądź kapitana zgłoszenia statku do inspekcji dorywczej, po dokonaniu zmian w jego wyposażeniu w zakresie objętym nadzorem, w razie zaistnienia wypadku morskiego, jest podstawą do przypisania im winy bądź współwiny za wypadek.
Enif 1986 Położenie jachtu znajdującego się w pobliżu lądu na kurs w jego kierunku, w sytuacji braku takiej konieczności i w warunkach mgły zalegającej nad lądem, nieposiadania na jachcie radaru, mapy o odpowiedniej skali i znajomości dokładnej pozycji jest decyzją rażąco błędną, wprost prowadzącą do wypadku.
Sindbad 1986 Jacht, którego załoga znajduje się pod wpływem alkoholu jest niezdatny do żeglugi.
Epoka 1986 Członek załogi obowiązany jest niezwłocznie i dokładnie wykonywać polecenia przełożonego nawet wówczas gdy ten swoim postępowaniem nie daje właściwego przykładu. 
Czartoryski 1986 Podjęcie decyzji osadzenia statku na mieliźnie lub przybrzeżnej płyciźnie (sztrandowanie) jest uzasadnione tylko wówczas, gdy w sytuacji realnego zagrożenia wyczerpane zostały wszystkie inne możliwości ratowania statku przed zatonięciem.
Aldona 1988 Kapitan jachtu przed podjęciem decyzji wyjścia jachtem z portu powinien ocenić istniejące warunki hydrometeorologiczne oraz uwzględnić doświadczenie i faktyczne kwalifikacje żeglarskie załogi oraz własne, kierując się zasadą unikania zbędnego ryzyka.
Aldona 1988 Względy bezpieczeństwa życia ludzkiego i żeglugi wymaga od organizatora bazy żeglarskiej zabezpieczenia sprzętu pływającego w sposób uniemożliwiający swobodne korzystanie z niego przez osoby niepowołane.
Stomil 1991 Zejście oficera wachtowego pod pokład jachtu może nastąpić wyłącznie dla wykonania celowej czynności służbowej na czas nie dłuższy niż wymaga jej normalny tok i po uprzednim dokładnym upewnieniu się, że jego nieobecność na pokładzie nie zagrozi bezpieczeństwu jachtu.

 

Wrocław styczeń 2000